Od jakiegoś czasu czytuję rosyjskie przekłady międzynarodowej prasy publikowane na portalu Inoforum. Robię to w kilku celach. Przede wszystkim dowiaduję się wiele o krajach, którymi polska prasa zajmuje się w sposób oszczędny a które leżą w sferze żywotnych zainteresowań Rosjan. Skutkiem ubocznym mojej ciekawości jest możliwość ćwiczenia języka Puszkina w jego najnowocześniejszej wersji.
Jak się domyślacie szczególnie smakowitym kąskiem, podobnie jak w Salonie24 są komentarze czytelników forum. To dopiero skarbnica najnowszych idiomów, dyskretnych aluzji, eufemizmów i cytatów. Jeżeli chodzi o informacyjną stronę tych komentarzy, to dla swojej wygody uznałem, że stanowią one przeciętny punkt widzenia rosyjskiej ulicy na prezentowane w przekładach tematy.
Moja ciekawość zawiodła mnie w końcu na strony opatrzone biało-czerwonym logiem. Pierwsze moje zdziwienie wywołał fakt, że przekłady z polskiej prasy stanowią czwartą co do liczby grupę przekładów prezentowanych na forum po USA, Wielkiej Brytanii i nieznacznie ustępując Niemcom. Zaskoczyło mnie to, bo Rosyjska dyplomacja na przykład poświęca dużo mniej uwagi naszym sprawom (albo mi się tylko tak wydaje). Żeby nie popadać w megalomanię przypisałem tą polską nadreprezentatywność znanej mi z autopsji sympatii naszych sąsiadów do naszego kraju (piszę o znanych mi osobiście Rosjanach) i niezwykłej wręcz pracowitości i profesjonalizmowi tłumaczki naszej prasy na forum - URSY.
Niestety moje przekonanie o ciepłych uczuciach forumowiczów zostały brutalnie zweryfikowane przez prezentowane tam poglądy. Nie czarujmy się, my też w komentowaniu spraw rosyjskich często używamy argumentów adpersonam.Ale chyba nikt przy zdrowych zmysłach nie wzywa w Salonie do ostatecznego rozwiązania kwestii rosyjskiej (pomijam czy taki komentarz byłby zgodny z regulaminem, czy prawem oraz jak by na niego zareagowała rosyjska ambasada). Kolejnym zaskoczeniem był fakt, ze wśród komentarzy brakowało komentarzy nam przychylnych. Czyżby w Polsce było aż tak źle?
Moja wrodzona naiwność podpowiadała mi, że być może emocje są prowokowane przez tendencyjny dobór tekstów. Prawie pewność, że tak jest uzyskałem kiedy URSA zaczęła tłumaczyć komentarze polskich blogerów na Salon24. Komentarze pisane na polski użytek zaczęli czytać Rosjanie. Efekt był piorunujący.
Może w innych okolicznościach byłoby to nawet zabawne – podglądać niczego nieświadomych podglądaczy ale w ubiegłą sobotę po komentarzu Cezarego Krysztopy na temat zamachu na Ekspres Petersburski emocje na Inoforum sięgnęły zenitu.
Tu przerwę moja narrację i przeskoczę od razu do dnia wczorajszego.
Wczoraj stała się rzecz bez precedensu. Dzięki pomocy URSY Cezary podjął próbę dialogu z „Przyjaciółmi Moskalami” na ich forum. Nikt nie spodziewał się, że ta pierwsza próba przyniesie jakiekolwiek rozstrzygniecie. Emocje, bariera językowa, przepaść jeżeli chodzi o punkty widzenia to uniemożliwiały. Ale każda droga zaczyna się od pierwszego kroku. I Cezary go właśnie wykonał.
To było naprawdę niesamowite. Jeżeli kogoś zainteresowałem powinien zajrzeć na Inoforum. Od siebie tylko dodam, że dyskusja tam nadal trwa. Że wszyscy, którzy się spóźnili na czat ma żywo z żywym Polakiem są zawiedzeni i czekają na więcej. Że jestem pewien, że nie był to ostatni, żywy kontakt z Inoforum.
Jest wiele tematów, na które my i Rosjanie mamy inne spojrzenie. Będzie nad czym dyskutować. Myślę, że barierę językową będzie można najłatwiej pokonać. Tylko czy wystarczy nam wzajemnie cierpliwości, empatii i taktu do prowadzenia dialogu?
I jeszcze słowo do URSY (jeżeli kiedykolwiek trafi na tą stronę). Robi Pani świetną robotę i jest Pani niewątpliwie patriotką. Dlatego myślę, że zgodzi się Pani, że dialog jej obywateli z innymi narodami służy również interesom Rosji.
